قابلیت تولید سوخت های زیستی از ریز جلبک های دریایی

چکیده سوخت‌های فسیلی بخش چشمگیری از مصرف انرژی را تشکیل می‌دهند، اما دارای معایبی مانند آلودگی هوا، تولید گازهای گلخانه‌ای و در نتیجه گرمایش جهانی هستند. سوخت‌های زیستی دارای بار آلودگی کمتری هستند و از منابع تجدیدپذیر تولید می-شوند و می‌توانند جایگزین مناسبی برای سوخت‌های فسیلی باشند. در این میان، سوخت‌های ریزجلبکی دارای اهمیت هستند زیرا ریزجلبک‌ها دارای نرخ رشد بالا هستند، در زمین‌های غیر قابل کشت با میزان کم آب و در آبهای شور کشت می‌شوند و توانایی بالای تثبیت کربن‌دی‌اکسید را دارند. همچنین در برابر سوخت‌های فسیلی نسبت تولید آلودگی خیلی کمتری دارند. شناخته‌شده-ترین سوخت جلبکی بیواتانول و بیودیزل می‌باشد که می‌تواند جایگزین دیزل نفتی شود. بیودیزل با عنوان کربن خنثی شناخته می-شود زیرا میزان انتشار کربن‌دی‌اکسیدی را به شدت کاهش می‌دهد. بهینه سازی شرایط کشت جلبکی، روش‌های برداشت و فراوری توده جلبکی، به بیشترین میزان ماده اولیه سوختهای زیستی( لیپید یا قند) می‌انجامد. روغن استخراجی به عنوان سوخت مایع مورد استفاده قرار می‌گیرد و باقی مانده زیتوده جلبکی توسط هضم بی‌هوازی به بیوگاز یا بیواتانول تبدیل می‌شود و باقیمانده آن به عنوان کود و یا تغذیه حیوانات مورد استفاده قرار می‌گیرد. در این بررسی، انواع روشهای کشت جلبک و تولید سوختهای زیستی استفاده شده در سالهای اخیر مورد ارزیابی قرار می‌گیرند